Πηγές: Άρθρα

Το Facebook και το Twitter χρησιμοποιήθηκαν αρχικά σε ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, κυρίως για να συνδεθούν οι μαθητές μεταξύ τους. Τώρα, η ικανότητα του κάθε ιστότοπου να προκαλέι την κοινωνική αλληλεπίδραση μεταξύ των υποψηφίων φοιτητών και της διοίκησης διευκολύνει την μετάβαση για τους μαθητές , ιδιαίτερα εκείνους που υποεκπροσωπούνται.

Η χρήση των νέων τεχνολογιών και των συνεργατικών μέσων στον εκπαιδευτικό χώρο είναι πλέον μία πραγματικότητα που τείνει σταδικά να γίνει "συνήθεια" έτσι ώστε αυτά που ονομάζουμε νέα μέσα να θεωρούνται πλέον παλαιότερα σε σχέση με τα νέα.

Στο τέλος του 2011, δημιουργήθηκε στη Σουηδία το Σουηδικό Πανεπιστήμιο του Twitter, το οποίο προσέφερε διαλέξεις μέσω tweets σε μια ομάδα περίπου 500 ακόλουθων. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκε Twitter στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, και λαμβάνοντας υπόψη την πρόσφατη συζήτηση για μαζικά ανοιχτά και online μαθήματα (MOOCs), το ερώτημα που τίθεται είναι τι μπορεί να κάνει Twitter για να μεταμορφώσει την τάξη και να δημιουργήσει ένα νέο χώρο στη δημόσια εκπαίδευση;

Για να είναι κανείς επιτυχημένος στην ψηφιακή εποχή που ζούμε πρέπει να έχει την ικανότητα να παντρεύει την διαδικτυακή δικτύωση, που κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια, με την δικτύωση στον πραγματικό κόσμο, που όσα χρόνια και αν περάσουν θα παραμένει ισχυρό συστατικό της κοινωνικής μας ζωής.

Οι μαθητές, με την βοήθεια των δασκάλων τους και της τεχνολογίας, μπορούν πλέον να καθοδηγήσουν την εκπαίδευσή τους όπου εκείνοι επιθυμούν. Ο συγγραφέας του βιβλίου "Who Owns the Learning: Preparing Students for Success in the Digital Age" Alan November, περιγράφει τις εμπειρίες του και προτρέπει για αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος.

Η τεχνολογία στην εκπαίδευση προσφέρει νέες ευκαιρίες, νέες ιδέες και περισσότερες διεξόδους αλλά ταυτόχρονα αλλάζει ολοκληρωτικά το τοπίο της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ανατρέπει πολλά από όσα ξέραμε μέχρι τώρα και φέρνει νέες προκλήσεις στο προσκήνιο.

Η αναντιστοιχία μεταξύ ορισμένων ακαδημαϊκών και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης δεν έγκειται τόσο στο φόβο της τεχνολογίας, αλλά στις ανησυχίες σχετικά με την απώλεια ελέγχου.

Η μάθηση με χρήση ψηφιακών μέσων είναι μία διαδεδομένη διαδικασία πλέον σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Η χρήση της τεχνολογίας για να βοηθήσει την εκπαιδευτική διαδίκασία και να την εμπλουτίσει πρέπει να βασίζεται σε ένα σχέδιο μαθημάτων.

Κάθε δάσκαλος που θέλει να κάνει σωστά τη δουλειά του, οφείλει να προετοιμάσει τον εαυτό του αλλά και τους μαθητές του για το νέο τοπίο στη μάθηση, ώστε να καταφέρει τα παιδιά να αγαπήσουν την όλη διαδικασία.

Το HyFlex δεν είναι κάτι ιδιαιτέρως καινούριο καθώς υφίσταται από το 2006 και ήδη μπορούμε να το δούμε να εφαρμόζεται σε πολλά πανεπιστήμια της Αμερικής. Στην ουσία είναι ένας συνδυασμός παραδοσιακής και διαδικτυακής μάθησης που ο φοιτητής μπορεί πολύ απλά να φέρει στα μέτρα του!

Η χρήση της τεχνολογίας στον τομέα της εκπαίδευσης είναι πλέον γεγονός όπως άλλωστε και η χρήση των τελευταίων εξελίξεων από την εκπαιδευτική κοινότητα.

Τα τελευταία χρόνια είναι σχεδόν αδύνατο να συναντηθείτε με κάποιον αν δε διαθέτει λογαριασμό σε κάποιο από τα δημοφιλή social media. Με την αύξηση της τεχνολογίας και της παγκοσμιοποίησης, οι μελέτες δείχνουν πως τα social media έχουν κοινωνικές συνέπειες που ξεκινούν από το άγχος, τον εθισμό και φτάνουν μέχρι και την κατάθλιψη.

Όσο και να προσπαθούμε να κόψουμε το Facebook, μερικές φορές αυτό είναι αδύνατο. Και όχι απαραίτητα γιατί έχουμε εξαρτηθεί. Μπορεί πολύ απλά να μας είναι όντως χρήσιμο, να μας βοηθά να κάνουμε πράγματα που δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Αν λοιπόν θέλουμε να το χρησιμοποιούμε αλλά όχι να είμαστε δέσμιοί του, ας βάλουμε τους δικούς μας κανόνες.