Πηγές: Άρθρα
Οι έρευνες σχετικά με τις επιπτώσεις των ηλεκτρονικών παιχνιδιών στα παιδιά είναι πολλές και συνεχώς ανακοινώνονται νέες. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα το ενδιαφέρον έχει επικεντρωθεί στην επιρροή που έχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία και πώς μπορούν να την εμπλουτίσουν και να τη βοηθήσουν.
Ακολουθώντας το παράδειγμα του διαδικτύου που ξεκίνησε από το Web 1.0, πέρασε στο Web 2.0 και ήδη για κάποιους είναι στο Web 3.0, η εκπαίδευση βλέπει τον εαυτό της να αλλάζει, ακολουθώντας κι εκείνη την εξέλιξη της τεχνολογίας αλλά και των αναγκών της ίδιας της κοινωνίας και της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Τα διαδικτυακά μαθήματα, είτε οδηγούν σε κάποιο επίσημο πτυχίο είτε όχι, είναι η μόδα της εποχής και προβλέπεται να επικρατήσουν ακόμα πιο πολύ. Άλλωστε είναι κάτι που διευκολύνει και δίνει τη δυνατότητα σε όλους τους ανθρώπους με μια απλή πρόσβαση στο διαδίκτυο και έναν απλό υπολογιστή να μορφωθούν και να διευρύνουν τους ορίζοντές τους.
Ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που έχει να κάνει ένας εκπαιδευτικός είναι να καταφέρει να προκαλέσει το ενδιαφέρον στους μαθητές του και να τους εμπλέξει στην εκπαιδευτική διαδικασία. Οι μαθητές όμως δύσκολα ενδιαφέρονται για κάτι που νιώθουν ότι δεν μπορούν να επηρεάσουν σε οποιοδήποτε βαθμό ή σημείο.
Ένα από τα πλεονεκτήματα του διαδικτύου αλλά και της τεχνολογίας γενικότερα είναι ότι με το απλό πάτημα ενός κουμπιού μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε άπειρο υλικό για όποιο πιθανό θέμα μας χρειάζεται. Αυτή η δυνατότητα δεν μπορεί παρά να είναι πολύτιμη για μία σύγχρονη τάξη και γι'αυτό οι εκπαιδευτικοί πρέπει να γνωρίζουν πώς να τη χρησιμοποιήσουν.
Στην προσπάθεια να πείσουμε όλο και περισσότερους εκπαιδευτικούς ότι η τεχνολογία είναι ένα χρήσιμο εργαλείο γι'αυτούς και θα τους λύσει τα προβλήματά τους, τείνουμε να ξεχνάμε τις σκέψεις τους και τις αντιρρήσεις τους. Πολλές φορές αυτά που σκέφτονται μπορεί να αποτελούν πραγματικά εμπόδια που θα πρέπει να ξεπεραστούν με έναν συντονισμένο τρόπο.
Η άμεση σχέση που έχει η μάθηση με το παιχνίδι είναι πλέον αποδεκτή από εκπαιδευτικούς, γονείς και αναπτυξιλόγους. Το στοιχείο της διασκέδασης αλλά και της χαράς συντελεί στο να μάθουν τα παιδιά πιο εύκολα αλλά και βιωματικά αυτά που διδάσκονται.
Πολύς λόγος γίνεται για τα δεδομένα που συγκεντρώνονται σε διάφορες φάσεις της ζωής μας, από την παιδική μας πλέον ηλικία. Τί γίνεται με αυτά τα δεδομένα και πώς χρησιμοποιούνται; Σε τί βοηθούν και γιατί τα συγκεντρώνουμε τελικά;
Ζούμε σε μια εποχή που η έρευνα στο διαδίκτυο και το "κατέβασμα" υλικού από αυτό είναι μια καθημερινή δραστηριότητα. Το διαδίκτυο είναι μια ανεξάντλητη πηγή πληροφοριών που τις χρησιμοποιούμε στη δουλειά μας, στην καθημερινότητά μας αλλά και κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικών διαδικασιών, σε όλες τις βαθμίδες.
Τα παιδιά της σημερινής εποχής ζουν μια τελείως διαφορετική καθημερινότητα από αυτή που ζούσαν οι γονείς τους. Για την ακρίβεια, οι συνθήκες αλλάζουν δραματικά με το πέρασμα λίγων μόνο χρόνων, με την εξέλιξη της τεχνολογίας και με τις υποχρεώσεις που έχουν στο σχολείο και στις εξωσχολικές δραστηριότητες να αυξάνονται συνεχώς.
Τα ψηφιακά παιχνίδια είναι ευρέως διαδεδομένα και αποτελούν ένα μεγγάλο κομμάτι του χρόνου ενηλίκων και παιδιών σε σχέση με τα ψηφιακά μέσα. Παιχνίδια διασκέδασης, γρίφων, παζλ, παιχνίδια φανταστικών κόσμων όλα αυτά έχουν αποκτήσει ένα φανατικό κοινό.
Οι βασικότερες θεωρίες μάθησης συγκλίνουν στο γεγονός πως για να μπορέσει το παιδί να μάθει χρειάζεται να δημιουργήσει, να χρησιμοποιήσει τις αισθήσεις του και με βιωματικό τρόπο να εξερευνήσει αυτό που το ζητείται να μάθει.
Η πράξη του να παίζει κάποιος ηλεκτρονικά παιχνίδια, το gaming δηλαδή, έχει αναπτυχθεί τόσο που φτάνουμε να μιλάμε για την κατηγορία των esports. Τα παιχνίδια αυτά, πέρα από ισχυρή δύναμη στην αγορά, έχουν περάσει και μέσα στην εκπαίδευση όπως έχουμε πει πολλές φορές. Μέχρι τώρα το βάρος έπεφτε στη χρήση τους από τους μαθητές, αλλά το σημερινό άρθρο φωτίζει μια άλλη πτυχή τους.
