Κάθε παιδί έχει τη δική του ιστορία

Η αφήγηση μίας ιστορίας έχει ιδαίτερη δυναμική για τους δημιουργούς αλλά και για το κοινό. Η δυναμική αυτή γίνεται ιδιαίτερα έντονη αν η ιστορία αυτή αφορά σε ένα πραγματικό γεγονός που έχει ζήσει ο αφηγητής ή ο δημιουργός. Η δυναμική αυτή έχει εκτιμηθεί πως προσφέρει ένα μεγάλο όφελος και στο σχολικό περιβάλλον τόσο σε γνώσεις και δεξιότητες όσο και σε επίπεδο κατανόησης του εαυτού μας αλλά και των συμμαθητών μας.

Στο άρθρο τους ο  Billy Corcoran και η  Mindy Ahrens περιγράφουν πως χρησιμοποίησαν τη ψηφιακή αφήγηση προκειμένου να λειτουργήσει ως ένα εργαλείο για τη δημιουργία ισχυρών συναισθηματικών σχέσεων στην τάξη αλλά και ένα εργαλείο επίλυσης διαφορών και συγκρούσεων σε  αυτή.

Ακολουθώντας βασικά στάδια σε ένα τρίμηνο πρόγραμμα, οι μαθητές θα δημιουργούσαν ένα βίντεο που ουσιαστικά θα αποτελούσε ένα  ντοκιμαντέρ για τον εαυτό τους.

Μέσα από την εμπειρία αυτή, οι μαθητές έγιναν αφηγητές εξασκώντας βιωματικά δεξιότητές όπως  η κριτική σκέψη, η γραφή και η επικοινωνία. Με τον τρόπο αυτό ο καθένας μπόρεσε να γνωρίσει τον συμμαθητή του και βέβαια να δημιουργηθεί ένα ισχυρότερο συναισθηματικό δέσιμο αφού το να λέμε  και να ακούμε ιστορίες είναι μία συνήθεια που από τα παλιά χρόνια δημιουργεί έντονα συναισθήματα.

Το βασικό σε αυτό το εγχείρημα είναι πως η διαδικασία αυτή έγινε σε ζευγάρια οπότε δημιουργήθηκε με αυτό τον τρόπο μία κοινότητα μάθησης και κοινής δημιουργίας.