Το θέατρο στην εκπαίδευση σαν ένα μέσο κοινωνικής αλλαγής
Το θέατρο παύει να θεωρείται μόνο μέσο διασκέδασης και γίνεται φορέας κοινωνικών μηνυμάτων. Επίσης δεν θεωρείται πια τόσο απρόσωπο και απόμακρο από τα παιδιά, αφού πολλά συμμετέχουν ενεργά σε παραστάσεις, σε όποιο μέρος του κόσμου και αν βρίσκονται.
Η συγγραφέας του άρθρου αναρωτιέται, με βάση τις προσωπικές της εμπειρίες στη Ναμίμπια, μήπως το θέατρο θα πρέπει να ενσωματωθεί καλύτερη στην εκπαίδευση των παιδιών της Αγγλίας, καθώς θεωρεί ότι μπορεί να προσφέρει κοινωνική κινητοποίηση και αλλαγή.
Το θέατρο, σύμφωνα με το άρθρο, δεν αποτελεί απλά μία απασχόληση και χόμπι, αλλά μπορεί να περάσει και μηνύματα κοινωνικά αλλά και πληροφορίες. Η εμπειρία στην Ναμίμπια είναι χαρακτηριστική:
I recently spent 10 weeks volunteering in Namibia for a small local charity called the Ombetja Yehinga Organisation. The charity uses film, dance, music and theatre as a way of educating young people about social health issues, namely HIV/Aids, STDs, teenage pregnancy, violence and alcohol and drug abuse. Young people, out of work and education, create a show based around one of these issues. They then perform it for their local community, usually in a church hall or outside in the street. The very best shows get toured to other communities throughout the country and then filmed. The film gets distributed to geographically more remote areas. This is theatre being used, clearly and simply, to disseminate important information.
Ανάλογα με το θέατρο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ο χορός, το τραγούδι και όλες οι μορφές τέχνης.
