Κοινωνικά δίκτυα vs παιδιά;

Είναι κοινώς αποδεκτό πως η εκπαίδευση πρέπει να περιέχει εμπειρίες και γνώσεις από την καθημερινότητα των παιδιών αλλά και από τον κόσμο και το περιβάλλον στο οποίο ζουν και ενηλικιώνονται. Η έννοια περιβάλλον είναι μία ευρεία έννοια που περιλαμβάνει τόσο το φυσικό όσο και το τεχνολογικό περιβάλλον της κάθε εποχής.

Επομένως το ερώτημα για το αν θα πρέπει τα κοινωνικά δίκτυα αλλά και τα νέα συνεργατικά εργαλεία και εφαρμογές να ενταχθούν στην εκπαιδευτική διαδικασία σε μεγάλο βαθμό έχει απαντηθεί. Αυτό που παραμένει να διερευνηθεί είναι ο τρόπος, το γιατί, το πως και γενικότερα η διαδικασία ώστε να μην έχει μόνο τεχνικά χαρακτηριστικά για τη διδασκαλία και την εκμάθηση του εργαλείου αλλά και διαστάσεις κριτικής στάσης για το κάθε εργαλείο από αυτά. Πολλοί εκπαιδευτικοί θεωρούν πως τα κοινωνικά δίκτυα αποτελούν απλώς χώρους διασκέδασης, άτυπους διαγωνισμούς κοινωνικότητας και βέβαια μέσα που "σκοτώνουν" τη χρήση και τη διδασκαλία της γλώσσας με το σύντομο τρόπο γραφής τους και την κατάργηση κάθε μορφής σύνταξης και γραμματικής. Τι θα μπορούσε να συμβεί αν αντί να τα "πολεμάμε" ή να τα αποκλείουμε από τη σχολική διαδικασία δημιουργούσαμε τέτοια δίκτυα και εξοικειώνομαι τα παιδιά με μία διαδικασία αξιολόγησης και αποτίμησης πάνω στις υπηρεσίες τους και τις εφαρμογές τους; Το Digital Youth Network λειτουργεί έναν ιστοχώρου παρόμοιο του FACEBOOK όπου εκπαιδευτικοί και μαθητές μοιράζονται τις απόψεις τους, τις φωτογραφίες τους ή τα ενδιαφέροντά τους. Συμμετέχουν σε συζητήσεις, σχολιάζουν αλλά το σημαντικότερο διαμοιράζονται τα προσωπικά τους ψηφιακά καλλιτεχνικά δημιουργήματα με τους φίλους τους και καθηγητές τους. Έχουν το δικό τους σχολικό FACEBOOK.

Η Laila Weir στο άρθρο της αναπτύσσει τη γνώμη της για τον τρόπο χρήσης των κοινωνικών μέσων στη σχολική αίθουσα έτσι ώστε να έχει ουσία, νόημα και κριτική ματιά.