Ετικέττα (tag): university

Το γνωστό σε όλους debate έχουμε συνηθίσει να το βλέπουμε μόνο ανάμεσα σε πολιτικούς και με τέτοιον τρόπο που καταλήγει να μην ενδιαφέρει παρά ελάχιστους μόνο ανθρώπους. Σαν εργαλείο όμως είναι εξαιρετικά πολύτιμο για να βοηθήσουμε τους μαθητές και τους φοιτητές μας να εμβαθύνουν σε ένα θέμα, να ψάξουν, να οργανώσουν τις πληροφορίες και να φτιάξουν μια συλλογιστική "υπεράσπισης" της άποψής τους. 

Πολλά ακούγονται για τη χρήση της τεχνολογίας μέσα στις σχολικές και πανεπιστημιακές αίθουσες και οι συζητήσεις πάνω στα θέματα αυτά μπορεί να είναι μεγάλες και να μην καταλήγουν πουθενά, καθώς πάντα υπάρχουν πολέμιοι και υπέρμαχοι της κάθε άποψης. 

Οι φοιτητές μας πλέον είναι σε ένα άλλο...επίπεδο από εμάς! Εργαλεία που εμείς θεωρούμε βασικά στην εκπαίδευση, στην έρευνα, στη μελέτη (όπως πχ. το Excel) είναι σχεδόν άγνωστα σε αυτούς και εργαλεία που παίζουν στα δάχτυλά τους, όπως το TikTok, είναι για εμάς είναι άλυτα μυστήρια!

Οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, αλλά πολύ περισσότερο στα πανεπιστήμια, διαπιστώνουν ότι το πιο δύσκολο ίσως πράγμα μέσα στις αίθουσες είναι να κρατήσεις το ενδιαφέρον των μαθητών/φοιτητών ώστε να συμμετάσχουν στο μάθημα αλλά και στις συζητήσεις. 

Πώς μαθαίνει και πώς διαβάζει η Generation Z; Τι χρειάζεται για να διατηρηθεί η προσοχή της; 

Το να διαβάζει κανείς για το πανεπιστήμιο δεν είναι πάντα μια ευχάριστη διαδικασία για την οποία ανυπομονούν όλοι οι φοιτητές! Μεγάλο ρόλο στην προσπάθεια αυτή παίζει το πόσο οργανωμένος είναι ο φοιτητής-και όλοι γνωρίζουμε ότι η οργάνωση δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο στους φοιτητικούς κύκλους!

Είναι λογικό να υποθέτουμε ότι, αφού ζούμε στην εποχή της τεχνολογίας και του διαδικτύου και ολόκληρες γενιές πλέον έχουν γεννηθεί μέσα σε αυτό το περιβάλλον, για τους νέους και ειδικά για τους φοιτητές η χρήση της τεχνολογίας θα είναι παιχνίδι και θα βρίσκεται στην κορυφή των προτιμήσεών τους. 

Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι τα μαθήματα στα πανεπιστήμια ανήκουν σε μια άλλη εποχή και δεν είναι μοντέρνα, οπότε και δεν προετοιμάζουν κατάλληλα τους φοιτητές τους για να βγουν στην κοινωνία. Αποδεικνύεται όμως ότι μερικές φορές κάποιοι φτάνουν στο άλλο άκρο.

Ένα από τα θέματα που απασχολούν την εκπαιδευτική κοινότητα τα τελευταία χρόνια είναι οι αμφιβολίες για το κατά πόσον το σχολείο δίνει στους μαθητές τις κατάλληλες δεξιότητες για να μπορέσουν να σταθούν στην αγορά εργασίας. Η ανησυχία αυτή μάλιστα επεκτείνεται και στο πανεπιστήμιο.

Η διαδικτυακή μάθηση έχει πλέον εδραιωθεί και όλο και περισσότερα πανεπιστήμια αρχίζουν να περιλαμβάνουν διαδικατυακά μαθήματα στο πρόγραμμα σπουδών τους. Επιπλέον η ζήτηση όλο και αυξάνεται, με φοιτητές όλων των ηλικιών να βλέπουν νέους κόσμους γνώσης να ανοίγονται μπροστά τους που υπό άλλες συνθήκες δεν θα μπορούσαν να τους πλησιάσουν. Μπορούν όμως όλοι  να το κάνουν αυτό;

Πολλοί θεωρούν ότι μετά το λύκειο το αμέσως επόμενο-φυσιολογικό-στάδιο είναι να πάει το παιδί στο πανεπιστήμιο. Είναι αυτός όμως ο σωστός δρόμος για όλους; Μήπως, αντίθετα, αποτελεί πηγή άγχους και ανησυχίας γιατί οι επιλογές τους δεν είναι οργανωμένες;

Όλο και περισσότεροι καταφεύγουν στα διαδικτυακά πανεπιστήμια καθώς θέλουν να βελτιώσουν τις γνώσεις τους ή να ανοίξουν νέους ορίζοντες. Πολλοί τα επαινούν και ακόμα και παραδοσιακά πανεπιστήμια ανοίγουν τις πόρτες τους στα διαδικτυακά μαθήματα καθώς βλέπουν ότι έχουν απήχηση στο κοινό.

Η συζήτηση για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν είναι επίκαιρη μόνο στην Ελλάδα όπως φαίνεται. Τα ίδια συζητούν και σε άλλες χώρες και μάλιστα με τις ίδιες σκέψεις και επιχειρήματα. Όταν φαίνεται όμως μια άκρη σε αυτήν την συζήτηση, ξεκινά μια άλλη, πολύ πιο σοβαρή που έχει να κάνει με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις.